κουρευτικός

κουρευτικός: -ή, -ό (Α κουρευτικός, -ή, -όν) [κουρευτής]

αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο κούρεμα, αυτός με τον οποίο γίνεται το κούρεμα («κουρευτικά μαχαιρίδια», Ολυμπ.)

νεοελλ.

1. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα κουρευτικά

η αμοιβή τού κουρέα, τού κουρευτή

2. φρ. «κουρευτική μηχανή»

α) εργαλείο που χρησιμεύει για το κόψιμο τών μαλλιών τών ανθρώπων ή τού τριχώματος τών ζώων

β) εργαλείο τών κηπουρών που χρησιμοποιείται για το κόψιμο τού χλοοτάπητα, μικρογραφία θεριστικής μηχανής

γ) (υφαντ.) εργαλείο που χρησιμεύει στο κόψιμο τών μάλλινων υφασμάτων και μερικές φορές και τών βαμβακερών.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

κουρευτικός — ή, ό αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο κούρεμα, αυτός με τον οποίο γίνεται το κούρεμα: Χρησιμοποιεί κουρευτική μηχανή … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
κουρευτικά — κουρευτικός neut nom/voc/acc pl κουρευτικά̱ , κουρευτικός fem nom/voc/acc dual κουρευτικά̱ , κουρευτικός fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κουρευτικόν — κουρευτικός masc acc sg κουρευτικός neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κουρευτική — κουρευτικός fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

Academic Dictionaries and Encyclopedias